अपवद् _apavad

अपवद् 1 U.

1 To revile, abuse, censure, reproach; परानमी यदपवदन्त आत्मनः Śi.17.19; नार्तो$प्यपवदेद्विप्रान् Ms. 4.236; स्वं पुत्रं अपवदति-ते वा P.I.3.77. Sk. (क्रियाफलस्य कर्तृगामित्वे द्योतिते वा स्यात्); नृभ्यो$पवदमानस्य Bk.8.45 re- viling or abusing men.

-2 To disown, deny (A.); न्याय- मपवदते P.I.3.73 Sk.

-3 To argue out, refute, contra- dict; अपवदेयुस्तानितिहासैः पुरातनैः Y.3.7. -Caus.

1 To blame, censure.

-2 To oppose or contradict as unadvisable.